วันที่ฉันต้องไป

by **nan_flippy@hotmail.com** Mon 30 Sep 2013 - 3:00

??- วันนี้สินะ

สวัสดีค่ะฉันชื่อ “เพชร” ฉันอายุ15ปีค่ะวันนี้เป็นวันจบปีการศึกษาของฉันซึ่งทุกคนตอนนี้กำลังสนุกกันอยู่
ในวันสุดท้ายนี้แต่ฉันมายืนมองทุกคนที่ริมหน้าต่างของห้องเรียนชั้น 3 นี้เอ๋?? นั่นมันแม็กนี่

ชายในห้อง- เป็นไงว่ะแม็กวันนี้วันสุดท้ายแล้วไปเที่ยวกันป่าว??
แม็ก- ไม่ว่ะฉันกะว่าจะอยู่โรงเรียนอีกหน่อยหลังจากถ่ายรูปหมู่เสร๊จน่ะ
ชายในห้อง- ถ้างั้นเดียวข้าไปไหว้ครูก่อนนะ
แม็ก- เดียวฉันตามไปนะขอทำอะไรให้เสร็จก่อน

คุณคงเห็นเด็กผู้ชายที่ชื่อว่าแม็กสินะค่ะเขาเป็นรักแรกของฉันค่ะเขาเป็นผู้ชายในห้องที่ย้ายมาใหม่ในปีการศึกษา
ที่แล้วค่ะครั้งแรกที่ฉันเห็นเค้านั่นหล่ะค่ะมันทำให้ฉันรู้เลยค่ะคำว่ารักแรกพบนั้นเป็นยังไงตอนนั้นฉันค่อยเฝ้ามองเขา
มาโดยตลอดฉันนั้นหวังและภวานามาโดยตลอดว่าสักวันเค้าจะหันมามองฉันบางสักนิดก็ดีแต่มันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับ
คนอย่างฉัน…….

เพชร- เฮ้อมันคงถึงเวลาแล้วสินะที่ฉันต้อง // เดินไปทางประตู
แม็ก- // เปิดประตู
เพชร- แม็กทำไมนายถึงมาที่นี่ล่ะ
แม็ก- // เดินผ่านร่างของเพชรไป
เพชร- เอ๋........ // หันหลังกับไปมอง
แม็ก- เพชรฉันขอโทษนะ
เพชร- เดียวสินี่มันอะไรกันทำไมนายถึง...เดินผ่านร่างฉันไปได้หล่ะ...........
แม็ก- เพชรฉันขอโทษนะถ้าในวันนั้นฉันตอบตกลงไปทุกอย่างเธอคงไม่ต้องมาตายหรอก...........
เพชร- เดียวสินี่มันหมายความว่าไงกันแม็กเอ๋…………….. // พยายามจับชายหนุ่มแต่มือกับทะลุร่าง
แม็ก- ถ้าในวันนั้นฉันตอบรับคำสารภาพรักเธอไปทุกอย่างมันคงไม่เป็นแบบนี้หรอก // น้ำตาคลอ

ฉันเริ่มจะจำได้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นเมื่อวันนั้นวันที่ฉันสารภาพรักกับเขาครั้งแรก...........................
ตอนนั้นฉันพยายามรวมความกล้าที่จะสารภาพรักเขาแต่เขากับทำสีหน้าเยนชาและพูดด้วยน้ำเสียงที่
น่ากลัวว่า “นี่คงเป็นเกมลงโทษสินะแต่ขอโทษฉันไม่หลงกลหรอกนะ” ตอนนั้นมันทำให้ใจฉันแตกสลาย
ไปอย่างไม่มีชิ้นดีฉันจึงขาดสติวิ่งออกไปอย่างไม่ดูอะไรจนฉันถูกรถชนตายคาที่ในวันนั้น............

แม็ก- เพชรฉันอยากให้เธอรู้เอาไว้นะว่าฉันน่ะรักเธอรักเธอมากแต่ฉันไม่สามารถบอกเธอได้เลย
ฉันพยามเก็บไว้เป็นความลับมาตลอดตอนนั้นรู้มั้ยว่าฉันน่ะดีใจมากเลยที่เธอมาสารภาพรัก
กับฉันน่ะแต่ว่าฉันคิดว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้เพราะคนอย่างฉันคงไม่มีวันที่เธอจะมารักได้
ฉันเลยบอกไม่ไปกับเธอฉันมันโง่เองฉันขอโทษนะเพชร
เพชร- แม็กฉันก็รักเธอนะ

ตอนนี้ฉันไม่สามารถทำอะไรได้ฉันได้แต่ร้องไห้มองเขาที่น้ำตาคลอยื่นอยู่ที่โต๊ะของฉันพร้อมกับสารภาพ
ความจริงที่ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าเขาเองก็รักฉันเหมือนกันเอ๋............ แสงสว่างรอบๆตัวฉันนี่มันอะไรกัน
นะหรือว่ามันถึงเวลาที่ฉันต้องไปจากโลกนี้นะถ้าฉันต้องไปจริงๆฉันอยากจะขออะไรสักอย่างก่อนไปได้
ไหมค่ะพระผู้เป็นเจ้าขอให้ฉันได้กอดเขาและบอกเขาว่าอย่าร้องไห้ได้ไหมค่ะ

เพชร- แม็ก
แม็ก- เอ๋!!!?
เพชร- // กอด
แม็ก- เพชรนี่เธอจริงๆเหรอ
เพชร- ใช่นี่ฉันเองนะแม็กนี่คงเป็นครั้งสุดท้ายสินะที่ฉันจะได้เจอเธอ..... // กอดแนน่
แม็ก- เธอจะไปไหนล่ะฉันขอให้เธออยู่กับฉันจะได้ไหม.....
เพชร- ไม่ได้หรอกมันถึงเวลาของฉันแล้วล่ะที่จะต้องไปจากโลกนี้แม็กนายคือคนที่ฉันรักมากที่
สุดนายสัญญากับฉันได้ไหม
แม็ก- ได้สิเธอจะสํญญาว่าอะไรหล่ะ
เพชร- อย่าร้องไห้เพื่อฉันนะฉันอยากจะให้เธอยิ้มนะแม็กเพราะนี่คือครั้งสุดท้ายฉันคง
ต้องไปแล้วหล่ะ // ค่อยๆเดินห่าง
แม็ก- เพชร..........ได้สิเธอต้องสัญญานะว่าจะต้องกลับมา // ค่อยๆยิ้มพร้อมกับน้ำตา
เพชร- ได้สิฉันสัญญา // ยิ้ม

นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะได้เห็นเขาตอนนี้รอบตัวฉันเริ่มมีแสงสว่างรอบตัวในขณะที่ฉันเริ่มหายไป
นั้นฉันมองแม็กเป็นครั้งสุดท้ายฉันเริ่มที่จะมองไม่เห็นเขาและแสงสว่างมันปิดบังเขาหมดแล้วตอนนี้ฉันมี
ความรู้สึกว่าฉันกำลังเดินก้าวไปสู้แสงหรืออีกภพของเราความทรงจำทุกอย่างที่มีมันได้หลั่งไหลออกมารวม
ถึงภาพของเขาตอนนี้น้ำตาของฉันมันไม่อาจหยุดหยั่งได้ฉันนั้นกำลังเดินไปยังที่แห่งนั้นมันอาจจะเป็นสวรรค์
ไม่สินรกก็ได้แต่ยังไงฉันก็ต้องกลับมาหาเขาแม็กฉันสัญญานะว่าฉันจะกลับไปหานายตอนนี้ฉันได้เดินเข้าไปในที่
แสงสว่างแห่งนั้นแล้ว..........................................

.........................
.....................
.................
.............
.........
.....
..
.

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านเเละก็ขออภัยถ้ามีการผิดพลาดหรือตกหล่นเเต่อย่างใด
ข้าพระเจ้านั้นก็ขอโทษล่วงหน้าเเละขอบคุณสำหลับคอมเม้นเเละติชมต่างๆ

"ฉัน ฟ้าหรือฟ้าใส ผู้เเต่ง"

"ในนามปากกา Matha&Mala"

ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ