AL studio: Additive life studio สตูดิโอแห่งการสร้างสรรค์
หน้า 1 จาก 1
AL studio: Additive life studio สตูดิโอแห่งการสร้างสรรค์
ตอนก่อนหน้า
https://www.mediafire.com/file/vobldpyb7gybozj/ALstudio_Ch_1-5.zip/file
[Final Chapter] Phase 1: Expansion
แสงแดงที่ถูกขวางเพราะจันทราที่ขึ้นมาบังดวงอาทิตย์ทำให้ท้องฟ้าแปลเปลี่ยนเป็นสีแดงดังโลหิตปกคลุมทั่วทั้ง TSM
เมื่อทั้ง 3 คนรีบวิ่งกลับมาที่ AL studio มันก็ช้าไปแล้วเพราะรากไม้สีดำสนิทได้ขึ้นมาปกคลุมทั้งอาคารไว้
จนมองไม่เห็นตัวอาคารเลยแม้แต่น้อย
" นี่มันอะไรเนี่ย! " ซีมองพร้อมกับเรียกเคียวออกมาฟันใส่รากไม้พันอยู่จนขาดแต่รากไม้กลับสมานรวมกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
" มันเหมือนกันที่โรงพยาบาลเลยนิ... " อารีน่าเอ่ยพร้อมมองซีที่ยังคงใช้เคียวกระหน่ำฟันใส่รากไม้นั้นเรื่อยๆแต่รากไม้ยังคงสมานตัวเองเรื่อย
" แล้วแบบนี้จะเข้าไปยังไงดีละรี่" อารีน่าถามรี่ที่ยืนอยู่ข้างๆ "พวกเธอเข้าไปไม่ได้หรอกยัยนั้นต้องการให้ฉันเข้าไปคนเดียว"เชอรี่ตอบก่อนจะ
เดินเข้าไปใกล้ๆรากไม้นั้นก่อนแต่ตอนนั้นเองที่รากไม้พุ่งมารัดตัวเธอไว้แล้วลากเธอเข้าไปในดงรากไม้นั้น
" รี่จัง!!! " อารีน่ารีบวิ่งไปแต่ก็ไม่สามารถตามเข้าไปได้ " ซีพอมีเวทย์อะไรช่วยได้บ้างมั้ย" เธอถาม
" ขอเวลาฉันเดี๋ยวนะ" ซีเอ่ยก่อนจะร่ายเวทย์บางอย่างปรากฏแสงสีขาวสว่างตรงหน้าเธอก่อนมันจะแปลเปลี่ยนเป็นตำราปกหนังเก่าๆ
ขณะที่ซีและอารีน่าพยายามหาทางเข้าเชอรี่ก็ถูกรากไม้ดำนั้นลากเข้ามาจนถึงด้านในของดงรากไม้แล้ว
ภายในมืดสนิทจนมองอะไรไม่เห็น เธอหยิบไฟฉายออกมาส่องเพื่อดูทางก็เห็นสภาพของสตูดิโอที่เธออาศัยอยู่ตอนนี้มีแต่หนามเงาและ
และรากไม้สีดำล้อมรอบอยู่ เธอรีบวิ่งเข้าไปในอาคารสตูดิโอด้วยความเป็นห่วง
" เท็นสึ อะคอร์ม่า มิกะริ มีใครอยู่รึเปล่าน่ะ!" เธอตะโกนเรียกแต่ไม่มีเสียงตอบเลยแม้แต่น้อย รี่ค่อยๆเดินตามทางเข้าไปยังบูธ
ประชาสัมพันธ์เบื้องหน้าแต่ตอนนั้นเองที่เงาบางอย่างปรากฏขึ้นตรงหน้าเธอก่อนจะค่อยๆเผยร่างของแอนตี้ออกมาจนชัด
" ไงละชอบการตกแต่งใหม่ของฉันมั้ยละยัยหนู" แอนตี้เอ่ยพร้อมยิ้มให้
" พวกเขาอยู่ไหนแอนตี้แกทำอะไรเพื่อนฉันน่ะ?!" เชอรี่ถามแอนตี้ด้วยความโมโหก่อนจะหยิบปืนพกเล็งไปที่ตรงหน้าของแอนตี้
" เอ๋เรียกเพื่อนเลยหรอ ไอ้พวกขยะที่เธอสร้างขึ้นมาให้เกะกะนั้นเธอกล้าเรียกว่าเพื่อนด้วยหรอ" แอนตี้ยิ้มกวนประสาท
เชอรี่ยิ่งโมโหกว่าเก่าและหยิบปืนจ่อที่ผากของแอนตี้ก่อนจะถาม" ฉันถามว่าพวกเขาอยู่ไหนแชตเตอร์แอนตี้"
" ใจเย็นๆแล้ว นั่งลงก่อนเถอะ" แอนตี้เอ่ยพร้อมคุมเงาลากเก้าอี้มาชนรี่ให้นั่งลงก่อนที่จะคุมรากไม้รัดตัวเธอติดกับเก้าอี้ไว้ไม่ให้ขยับ
" นี่ปล่อยฉันนะ!!!!!!!!!!" เชอรี่ยังคงโวยวายและดิ้นไปมาให้หลุดจากพันธนาการแต่ตอนนั้นเองที่รากไม้รัดคอของเธอจนหายใจไม่ออก
" หุบปากสักที ฉันจะได้ตอบ.. ตอนนี้เจ้าพวกตุ๊กตาที่รักของเธอยังคงปลอดภัยดีแต่... ก็แค่ในตอนนี้ละนะ"
แอนตี้ตอบก่อนจะดีดนิ้วให้รากไม้ที่รัดคอรี่อยู่คลายออก เชอรี่หอบจกการขาดอาการชั่วขณะ
" ล...แล้ว.... พวกเขา... อยู่ไหน...?" เชอรี่เอ่ยถาม
แอนตี้ลากเชอรี่ไปทั้งเก้าอี้ไปที่บันไดทางลงชั้นใต้ดินก่อนจะตอบว่า "อยากรู้นัก? ทำไมไม่ไปดูด้วยตาของตัวเองเลยซะละ"
เธอถีบส่งรี่ให้ตกบันไดลงไปที่ชั้นใต้ดิน
เชอรี่กลิ้งหลายตลบพร้อมร่างกระแทกกับขั้นบันไดไปอีก 3 ครั้งก่อนจะลงมานอนอยู่ที่ชั้นใต้ดินที่มืดสนิท
เธอพยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการอีกครั้งแต่ยิ่งดิ้นมากแค่ไหนรากไม้เหล่านั้นก็ยิ่งรัดแน่นขึ้นกว่าเดิม
" จะเอาไงดีละวะเนี่ย!" เธอตะโกนออกมาด้วยความหงุดหงิดแต่ตอนนั้นเองที่มีเสียงแปลกๆดังขึ้นมาจากทางด้านหน้าเธอ
เสียงแหลมจนแสบหูคล้ายกับของมีคมบางอย่างที่กรีดกระจกพร้อมเสียงฝีเท้าที่เข้ามาใกล้เธอขึ้นเรื่อยๆ
เชอรี่พยายามแหงนหน้าไปดูก็เห็นแค่เงาของเด็กสาวคนหนึ่งมีดวงตาสีแดงสว่างอยู่ในความมืดเดินถือมีดกรีดกระจกของห้อง
และกำลังเดินเข้ามาหาเธอ
" เวรเอ่ย!!" เชอรี่ยิ่งพยายามดิ้นให้หลุดจากรากไม้ที่รัดตัวเธออยู่แต่ไม่ได้ผลเลยแม้แต่น้อยจนเสียงฝีแท้าและเสียงกรีดเงียบไป
เชอรี่กลัวจนตัวสั่นมือทั้ง 2 กุมที่วางแขนไว้จนแน่นแต่ตอนนั้นเองที่เสียงพูดที่เธอคุ้นเคยดังขึ้น
" ค..คุณอัลฟ่าหรอเจ้าคะ?" เสียงหวานที่เธอคุ้นเคยนั้นคือเสียงของมิกะรินั้นเอง
" ม... มิกะจังงะ.. งั้นหรอ" เชอรี่เอ่ยตอบพร้อมกับหันไปดูร่างนั้นอีกครั้งก็พบว่าเป็นมิกะริจริงๆ
" เจ้าคะดีใจที่ได้เจอนะเจ้าคะ" เธอเอ่ย
" ดีใจที่ได้เจอเหมือ..." เชอรี่ยังเอ่ยไม่ทันจบมิกะริก็ใช้มีดนั้นแทงเข้าที่มือซ้ายของรี่จนทะลุไปละ
เชอรี่ร้องลั้นและดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด
" คิดอะไรของคุณอัลฟ่ากันละเจ้าคะ ทั้งที่เห็นสัญญาณอันตรายแล้วแต่ก็ยังจะดีใจที่เจอของเล่นของตัวเองที่โดนควบคุมอยู่เนี่ย"
มิกะริเอ่ยพร้อมแสยะยิ้มก่อนจะใช้มีดกรีดที่ท้องของรี่จยเลือดสีแดงสดไหลออกมา
เชอรี่ร้องลั้นด้วยความเจ็บปวดอีกครั้งก่อนจะถาม" แอนตี้ น... นี่แกทำบ้าอะไรกับมิกะริวะ!!"
" เอ๋... ก็จากที่จำได้ไม่ผิดแกมักมีกำลังใจทุกครั้งที่มิกะริมาปลอบแกเวลาที่แกทุกข์ใจไม่ใช่รึไง ฉันก็แค่ลองใช้ร่างของยัยนี่เอง
มาเป็นฝ่ายทำร้ายแกดูและก็ไม่ต้องห่วงเลย ยัยหนูนี่น่ะ ยังได้ยินและมองเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับแกอยู่ละนะ" มิกะริเอ่ย
ก่อนจะก้มลงเลียแผลที่ท้องของรี่ เชอรี่ร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวดแต่ก็ไม่สามรถทำอะไรได้
มิกะริลุกขึ้นมาเลียปากของตัวเองที่เปื้อนเลือดอยู่ " แต่ก็ต้องยอมรับละนะว่าร่างของยัยหนูนี่มันก็งดงามจริงๆละนะ"
มิกะริเอ่ยก่อนจะเริ่มลูบอกและสะโพกของตัวเอง
" อย่ายุ่งกับเธอ!!!" เชอรี่ตวาดใส่พร้อมพยายามดึงตัวเองออกจากเก้าอี้
" อะไรกันขนาดทำอะไรไม่ได้แล้วยังจะห่วงยัยหนูนี่อีกหรอเนี่ย เอ๋แล้วถ้าฉันทำแบบนี้เธอจะทำยังไงนะ?"
มิกะริหยิบมีดขึ้นมากรีดที่ใต้กลางอกตัวเองจนเสื้อขาดและทำให้เห็นชั้นในสีขาวที่อยู่ข้างใต้
" แอนตี้แกจะทำอะไรวะ!!" เชอรี่เริ่มดิ้นไปมา
"ก็แค่จะลองควักหัวใจของยัยหนูนี่ออกมาให้แกเห็นไง" มิกะริแสยะยิ้มก่อนจะใช้มีดกรีดที่กลางอกของเธอจนเลือดออก
" หยุดสิวะ!!!!!!!!!!!!! อย่ายุ่งกับมิกะเธอไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้เลยสักหน่อย!!" เชอรี่ตะโกนลั้นพร้อมน้ำตาที่เริ่มคลอเบ้า
" ไม่เกี่ยวอะไรละ? ตั้งแต่ที่ยัยหนูนี่มีตัวตนก็เท่ากับว่ายัยหนูนี่เป็นส่วนหนึ่งของเธอแล้วไม่ใช่รึไงละ
อีกอย่างเธอน่าจะขอบคุณฉันด้วยซ้ำเพราะสิ่งที่ฉันทำมันคือการปลดปล่อยยัยหนูนี่จากความทรมาณที่เธอเป็นคนสร้างยังไงละ"
มิกะริยิ้มแต่น้ำตาเริ่มไหลรินก่อนที่จะชูมีดเล็งมาที่กลางอกของตัวเองและแทงเข้าที่กลางอก
" หยุดทีเหอะฉันขอร้องละ!!!!!!!!!!!!!!!" เชอรี่ตะโกนลั้นแต่ตอนนั้นเองที่เกิดแสงสว่างวาปที่กลางห้อง
ทำให้มองเห็นเงาที่คอยเชิดมิกะริอย่างชัดเจนอะคอร์ม่ารีบใช้หอกของเธอฟาดใส่เงานั้นจนแหลกสลายไป
เมื่อไร้ซึ่งคนเชิดหุ่นมิกะริก็ล้มลงและหมดสติไปทันที
" รี่เธอเป็นไงมั่ง!!!!!!" เท็นสึรีบวิ่งเข้ามาดูรี่ที่ยังคงถูกพันธนาการไว้กับเก้าอี้ไว้อยู่
อะคอร์ม่ารีบไปดูอาการของมิกะริทันที " ระเบิดแสงของนายถือว่าใช้ได้ผลจริงๆละนะเท็นสึ" เธอเอ่ยก่อนจะอุ้มมิกะริที่ไม่ได้สติขึ้นมาทำแผล
" ก็ในเมื่อยัยนั้นเป็นพวกชอบใช้ความมืดหรือเงาเป็นอาวุธผมก็คิดว่าคงมีแต่อาวุธแสงที่ใช้ได้ผลยังดีที่ผมยังเก็บระเบิดแสง
ตั้งแต่ตอนอยู่ที่ c-stick เอาไว้ละนะ" เท็นสึเอ่ยขณะใช้ดาบของเขาฟันรากไม้ที่รัดตัวรี่อยู่ออกให้
" ขอบใจนะ ว..ว่าแต่พวกเธอไม่เป็นไรหรอ" เชอรี่เอ่ยถาม
" ตอนที่อยู่ๆพวกอารีน่ารีบออกไปก็มีพวกรากไม้กับหนามปรากฎขึ้นยังดีที่พวกฉันไหวตัวทันก็เลยไม่ได้รับบาดเจ็บนักแต่...
ตอนที่พวกฉันไปหามิกะริ ยัยบ้านั้นก็ใช้พลังบางอย่างควบคุมเธอเอาไว้แล้ว พวกเราเลยรีบถอยมา
หลบอยู่ที่ห้องพยาบาลจนได้ยินเสียงเธอและเดาได้ว่ามีแค่มิกะริคนเดียวพวกฉันเลยรีบมาช่วย" อะคอร์ม่าอธิบาย
ก่อนจะอุ้มมิกะริที่ทำแผลจนเสร็จแล้วขึ้นหลังของเธอ
" แล้วซีกับอารีน่าละไม่ได้มาด้วยกันหรอรี่" เท็นสึถาม
" 2 คนนั้นยังติดอยู่ในนอกเขตสตูดิโอน่ะเพราะรากไม้ขวางไว้จนเข้ามาไม่ได้ " เชอรี่ตอบก่อนจะดึงเข็มขัดของเธอออกมา
รัดปิดแผลที่ท้องของเธอพร้อมฉีกแขนเสื้อเธออกมาผันปิดมืดซ้ายที่ถูกแทงทะลุ
" ในเมื่อกำลังเรามีอยู่แค่นี้พมีแผนอะไรอีกมั้ยละ" อะคอร์ม่าเอ่ยถาม
" มันก็มีอยู่แต่ฉํนเองก็ไม่มั่นใจว่ามันจะได้ผลรึเปล่านะ" เชอรี่บอก
"ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้หรอก" อะคอร์ม่าเอ่ย
อีกด้านหนึ่งนั้นเอง
ช่องว่างบางอย่างถูเปิดขึ้นกลางดงรากไม้ขนาดใหญ่ที่ปกคลุม AL studio อยู่
อารีน่ารีบปีนข้ามเข้าไปในสตูดิโอทันที " ซีรีบตามมาเร็วเข้า!" อารีน่าเอ่ยพร้อมยื่นมือให้เธอ
ซีรีบคว้างมือของนางและรีบตามเข้าไปก่อนที่ช่องว่างนั้นจะหายไป
" พ..พี่น่าว่าพวกพี่เท็นสึจะเป็นไรมั้ยน่ะ" ซีเอ่ยถาม
" 2 คนนั้นเก่งกันอยู่แล้วละพี่เลยไม่ค่อยเป็นห่วงมากน่ะ แต่เราก็ไม่รู้หรอกว่าเข้าไปข้างในเราจะต้องเจออับอะไรอีกบ้างน่ะ" อารีน่าเอ่ยตอบ
To be continued
https://www.mediafire.com/file/vobldpyb7gybozj/ALstudio_Ch_1-5.zip/file
[Final Chapter] Phase 1: Expansion
แสงแดงที่ถูกขวางเพราะจันทราที่ขึ้นมาบังดวงอาทิตย์ทำให้ท้องฟ้าแปลเปลี่ยนเป็นสีแดงดังโลหิตปกคลุมทั่วทั้ง TSM
เมื่อทั้ง 3 คนรีบวิ่งกลับมาที่ AL studio มันก็ช้าไปแล้วเพราะรากไม้สีดำสนิทได้ขึ้นมาปกคลุมทั้งอาคารไว้
จนมองไม่เห็นตัวอาคารเลยแม้แต่น้อย
" นี่มันอะไรเนี่ย! " ซีมองพร้อมกับเรียกเคียวออกมาฟันใส่รากไม้พันอยู่จนขาดแต่รากไม้กลับสมานรวมกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
" มันเหมือนกันที่โรงพยาบาลเลยนิ... " อารีน่าเอ่ยพร้อมมองซีที่ยังคงใช้เคียวกระหน่ำฟันใส่รากไม้นั้นเรื่อยๆแต่รากไม้ยังคงสมานตัวเองเรื่อย
" แล้วแบบนี้จะเข้าไปยังไงดีละรี่" อารีน่าถามรี่ที่ยืนอยู่ข้างๆ "พวกเธอเข้าไปไม่ได้หรอกยัยนั้นต้องการให้ฉันเข้าไปคนเดียว"เชอรี่ตอบก่อนจะ
เดินเข้าไปใกล้ๆรากไม้นั้นก่อนแต่ตอนนั้นเองที่รากไม้พุ่งมารัดตัวเธอไว้แล้วลากเธอเข้าไปในดงรากไม้นั้น
" รี่จัง!!! " อารีน่ารีบวิ่งไปแต่ก็ไม่สามารถตามเข้าไปได้ " ซีพอมีเวทย์อะไรช่วยได้บ้างมั้ย" เธอถาม
" ขอเวลาฉันเดี๋ยวนะ" ซีเอ่ยก่อนจะร่ายเวทย์บางอย่างปรากฏแสงสีขาวสว่างตรงหน้าเธอก่อนมันจะแปลเปลี่ยนเป็นตำราปกหนังเก่าๆ
ขณะที่ซีและอารีน่าพยายามหาทางเข้าเชอรี่ก็ถูกรากไม้ดำนั้นลากเข้ามาจนถึงด้านในของดงรากไม้แล้ว
ภายในมืดสนิทจนมองอะไรไม่เห็น เธอหยิบไฟฉายออกมาส่องเพื่อดูทางก็เห็นสภาพของสตูดิโอที่เธออาศัยอยู่ตอนนี้มีแต่หนามเงาและ
และรากไม้สีดำล้อมรอบอยู่ เธอรีบวิ่งเข้าไปในอาคารสตูดิโอด้วยความเป็นห่วง
" เท็นสึ อะคอร์ม่า มิกะริ มีใครอยู่รึเปล่าน่ะ!" เธอตะโกนเรียกแต่ไม่มีเสียงตอบเลยแม้แต่น้อย รี่ค่อยๆเดินตามทางเข้าไปยังบูธ
ประชาสัมพันธ์เบื้องหน้าแต่ตอนนั้นเองที่เงาบางอย่างปรากฏขึ้นตรงหน้าเธอก่อนจะค่อยๆเผยร่างของแอนตี้ออกมาจนชัด
" ไงละชอบการตกแต่งใหม่ของฉันมั้ยละยัยหนู" แอนตี้เอ่ยพร้อมยิ้มให้
" พวกเขาอยู่ไหนแอนตี้แกทำอะไรเพื่อนฉันน่ะ?!" เชอรี่ถามแอนตี้ด้วยความโมโหก่อนจะหยิบปืนพกเล็งไปที่ตรงหน้าของแอนตี้
" เอ๋เรียกเพื่อนเลยหรอ ไอ้พวกขยะที่เธอสร้างขึ้นมาให้เกะกะนั้นเธอกล้าเรียกว่าเพื่อนด้วยหรอ" แอนตี้ยิ้มกวนประสาท
เชอรี่ยิ่งโมโหกว่าเก่าและหยิบปืนจ่อที่ผากของแอนตี้ก่อนจะถาม" ฉันถามว่าพวกเขาอยู่ไหนแชตเตอร์แอนตี้"
" ใจเย็นๆแล้ว นั่งลงก่อนเถอะ" แอนตี้เอ่ยพร้อมคุมเงาลากเก้าอี้มาชนรี่ให้นั่งลงก่อนที่จะคุมรากไม้รัดตัวเธอติดกับเก้าอี้ไว้ไม่ให้ขยับ
" นี่ปล่อยฉันนะ!!!!!!!!!!" เชอรี่ยังคงโวยวายและดิ้นไปมาให้หลุดจากพันธนาการแต่ตอนนั้นเองที่รากไม้รัดคอของเธอจนหายใจไม่ออก
" หุบปากสักที ฉันจะได้ตอบ.. ตอนนี้เจ้าพวกตุ๊กตาที่รักของเธอยังคงปลอดภัยดีแต่... ก็แค่ในตอนนี้ละนะ"
แอนตี้ตอบก่อนจะดีดนิ้วให้รากไม้ที่รัดคอรี่อยู่คลายออก เชอรี่หอบจกการขาดอาการชั่วขณะ
" ล...แล้ว.... พวกเขา... อยู่ไหน...?" เชอรี่เอ่ยถาม
แอนตี้ลากเชอรี่ไปทั้งเก้าอี้ไปที่บันไดทางลงชั้นใต้ดินก่อนจะตอบว่า "อยากรู้นัก? ทำไมไม่ไปดูด้วยตาของตัวเองเลยซะละ"
เธอถีบส่งรี่ให้ตกบันไดลงไปที่ชั้นใต้ดิน
เชอรี่กลิ้งหลายตลบพร้อมร่างกระแทกกับขั้นบันไดไปอีก 3 ครั้งก่อนจะลงมานอนอยู่ที่ชั้นใต้ดินที่มืดสนิท
เธอพยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการอีกครั้งแต่ยิ่งดิ้นมากแค่ไหนรากไม้เหล่านั้นก็ยิ่งรัดแน่นขึ้นกว่าเดิม
" จะเอาไงดีละวะเนี่ย!" เธอตะโกนออกมาด้วยความหงุดหงิดแต่ตอนนั้นเองที่มีเสียงแปลกๆดังขึ้นมาจากทางด้านหน้าเธอ
เสียงแหลมจนแสบหูคล้ายกับของมีคมบางอย่างที่กรีดกระจกพร้อมเสียงฝีเท้าที่เข้ามาใกล้เธอขึ้นเรื่อยๆ
เชอรี่พยายามแหงนหน้าไปดูก็เห็นแค่เงาของเด็กสาวคนหนึ่งมีดวงตาสีแดงสว่างอยู่ในความมืดเดินถือมีดกรีดกระจกของห้อง
และกำลังเดินเข้ามาหาเธอ
" เวรเอ่ย!!" เชอรี่ยิ่งพยายามดิ้นให้หลุดจากรากไม้ที่รัดตัวเธออยู่แต่ไม่ได้ผลเลยแม้แต่น้อยจนเสียงฝีแท้าและเสียงกรีดเงียบไป
เชอรี่กลัวจนตัวสั่นมือทั้ง 2 กุมที่วางแขนไว้จนแน่นแต่ตอนนั้นเองที่เสียงพูดที่เธอคุ้นเคยดังขึ้น
" ค..คุณอัลฟ่าหรอเจ้าคะ?" เสียงหวานที่เธอคุ้นเคยนั้นคือเสียงของมิกะรินั้นเอง
" ม... มิกะจังงะ.. งั้นหรอ" เชอรี่เอ่ยตอบพร้อมกับหันไปดูร่างนั้นอีกครั้งก็พบว่าเป็นมิกะริจริงๆ
" เจ้าคะดีใจที่ได้เจอนะเจ้าคะ" เธอเอ่ย
" ดีใจที่ได้เจอเหมือ..." เชอรี่ยังเอ่ยไม่ทันจบมิกะริก็ใช้มีดนั้นแทงเข้าที่มือซ้ายของรี่จนทะลุไปละ
เชอรี่ร้องลั้นและดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด
" คิดอะไรของคุณอัลฟ่ากันละเจ้าคะ ทั้งที่เห็นสัญญาณอันตรายแล้วแต่ก็ยังจะดีใจที่เจอของเล่นของตัวเองที่โดนควบคุมอยู่เนี่ย"
มิกะริเอ่ยพร้อมแสยะยิ้มก่อนจะใช้มีดกรีดที่ท้องของรี่จยเลือดสีแดงสดไหลออกมา
เชอรี่ร้องลั้นด้วยความเจ็บปวดอีกครั้งก่อนจะถาม" แอนตี้ น... นี่แกทำบ้าอะไรกับมิกะริวะ!!"
" เอ๋... ก็จากที่จำได้ไม่ผิดแกมักมีกำลังใจทุกครั้งที่มิกะริมาปลอบแกเวลาที่แกทุกข์ใจไม่ใช่รึไง ฉันก็แค่ลองใช้ร่างของยัยนี่เอง
มาเป็นฝ่ายทำร้ายแกดูและก็ไม่ต้องห่วงเลย ยัยหนูนี่น่ะ ยังได้ยินและมองเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับแกอยู่ละนะ" มิกะริเอ่ย
ก่อนจะก้มลงเลียแผลที่ท้องของรี่ เชอรี่ร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวดแต่ก็ไม่สามรถทำอะไรได้
มิกะริลุกขึ้นมาเลียปากของตัวเองที่เปื้อนเลือดอยู่ " แต่ก็ต้องยอมรับละนะว่าร่างของยัยหนูนี่มันก็งดงามจริงๆละนะ"
มิกะริเอ่ยก่อนจะเริ่มลูบอกและสะโพกของตัวเอง
" อย่ายุ่งกับเธอ!!!" เชอรี่ตวาดใส่พร้อมพยายามดึงตัวเองออกจากเก้าอี้
" อะไรกันขนาดทำอะไรไม่ได้แล้วยังจะห่วงยัยหนูนี่อีกหรอเนี่ย เอ๋แล้วถ้าฉันทำแบบนี้เธอจะทำยังไงนะ?"
มิกะริหยิบมีดขึ้นมากรีดที่ใต้กลางอกตัวเองจนเสื้อขาดและทำให้เห็นชั้นในสีขาวที่อยู่ข้างใต้
" แอนตี้แกจะทำอะไรวะ!!" เชอรี่เริ่มดิ้นไปมา
"ก็แค่จะลองควักหัวใจของยัยหนูนี่ออกมาให้แกเห็นไง" มิกะริแสยะยิ้มก่อนจะใช้มีดกรีดที่กลางอกของเธอจนเลือดออก
" หยุดสิวะ!!!!!!!!!!!!! อย่ายุ่งกับมิกะเธอไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้เลยสักหน่อย!!" เชอรี่ตะโกนลั้นพร้อมน้ำตาที่เริ่มคลอเบ้า
" ไม่เกี่ยวอะไรละ? ตั้งแต่ที่ยัยหนูนี่มีตัวตนก็เท่ากับว่ายัยหนูนี่เป็นส่วนหนึ่งของเธอแล้วไม่ใช่รึไงละ
อีกอย่างเธอน่าจะขอบคุณฉันด้วยซ้ำเพราะสิ่งที่ฉันทำมันคือการปลดปล่อยยัยหนูนี่จากความทรมาณที่เธอเป็นคนสร้างยังไงละ"
มิกะริยิ้มแต่น้ำตาเริ่มไหลรินก่อนที่จะชูมีดเล็งมาที่กลางอกของตัวเองและแทงเข้าที่กลางอก
" หยุดทีเหอะฉันขอร้องละ!!!!!!!!!!!!!!!" เชอรี่ตะโกนลั้นแต่ตอนนั้นเองที่เกิดแสงสว่างวาปที่กลางห้อง
ทำให้มองเห็นเงาที่คอยเชิดมิกะริอย่างชัดเจนอะคอร์ม่ารีบใช้หอกของเธอฟาดใส่เงานั้นจนแหลกสลายไป
เมื่อไร้ซึ่งคนเชิดหุ่นมิกะริก็ล้มลงและหมดสติไปทันที
" รี่เธอเป็นไงมั่ง!!!!!!" เท็นสึรีบวิ่งเข้ามาดูรี่ที่ยังคงถูกพันธนาการไว้กับเก้าอี้ไว้อยู่
อะคอร์ม่ารีบไปดูอาการของมิกะริทันที " ระเบิดแสงของนายถือว่าใช้ได้ผลจริงๆละนะเท็นสึ" เธอเอ่ยก่อนจะอุ้มมิกะริที่ไม่ได้สติขึ้นมาทำแผล
" ก็ในเมื่อยัยนั้นเป็นพวกชอบใช้ความมืดหรือเงาเป็นอาวุธผมก็คิดว่าคงมีแต่อาวุธแสงที่ใช้ได้ผลยังดีที่ผมยังเก็บระเบิดแสง
ตั้งแต่ตอนอยู่ที่ c-stick เอาไว้ละนะ" เท็นสึเอ่ยขณะใช้ดาบของเขาฟันรากไม้ที่รัดตัวรี่อยู่ออกให้
" ขอบใจนะ ว..ว่าแต่พวกเธอไม่เป็นไรหรอ" เชอรี่เอ่ยถาม
" ตอนที่อยู่ๆพวกอารีน่ารีบออกไปก็มีพวกรากไม้กับหนามปรากฎขึ้นยังดีที่พวกฉันไหวตัวทันก็เลยไม่ได้รับบาดเจ็บนักแต่...
ตอนที่พวกฉันไปหามิกะริ ยัยบ้านั้นก็ใช้พลังบางอย่างควบคุมเธอเอาไว้แล้ว พวกเราเลยรีบถอยมา
หลบอยู่ที่ห้องพยาบาลจนได้ยินเสียงเธอและเดาได้ว่ามีแค่มิกะริคนเดียวพวกฉันเลยรีบมาช่วย" อะคอร์ม่าอธิบาย
ก่อนจะอุ้มมิกะริที่ทำแผลจนเสร็จแล้วขึ้นหลังของเธอ
" แล้วซีกับอารีน่าละไม่ได้มาด้วยกันหรอรี่" เท็นสึถาม
" 2 คนนั้นยังติดอยู่ในนอกเขตสตูดิโอน่ะเพราะรากไม้ขวางไว้จนเข้ามาไม่ได้ " เชอรี่ตอบก่อนจะดึงเข็มขัดของเธอออกมา
รัดปิดแผลที่ท้องของเธอพร้อมฉีกแขนเสื้อเธออกมาผันปิดมืดซ้ายที่ถูกแทงทะลุ
" ในเมื่อกำลังเรามีอยู่แค่นี้พมีแผนอะไรอีกมั้ยละ" อะคอร์ม่าเอ่ยถาม
" มันก็มีอยู่แต่ฉํนเองก็ไม่มั่นใจว่ามันจะได้ผลรึเปล่านะ" เชอรี่บอก
"ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้หรอก" อะคอร์ม่าเอ่ย
อีกด้านหนึ่งนั้นเอง
ช่องว่างบางอย่างถูเปิดขึ้นกลางดงรากไม้ขนาดใหญ่ที่ปกคลุม AL studio อยู่
อารีน่ารีบปีนข้ามเข้าไปในสตูดิโอทันที " ซีรีบตามมาเร็วเข้า!" อารีน่าเอ่ยพร้อมยื่นมือให้เธอ
ซีรีบคว้างมือของนางและรีบตามเข้าไปก่อนที่ช่องว่างนั้นจะหายไป
" พ..พี่น่าว่าพวกพี่เท็นสึจะเป็นไรมั้ยน่ะ" ซีเอ่ยถาม
" 2 คนนั้นเก่งกันอยู่แล้วละพี่เลยไม่ค่อยเป็นห่วงมากน่ะ แต่เราก็ไม่รู้หรอกว่าเข้าไปข้างในเราจะต้องเจออับอะไรอีกบ้างน่ะ" อารีน่าเอ่ยตอบ
To be continued
แก้ไขล่าสุดโดย cherry882 เมื่อ Thu 24 Jan 2019 - 2:52, ทั้งหมด 6 ครั้ง
cherry882- Advanture Stick
- Status :
Online Offline
จำนวนข้อความ : 710
คำขอบคุณ : 23
Join date : 02/01/2012
: 26
ที่อยู่ : ห้องพักในตึก TSM
Level :
ABG Character Profile
ABG Name: Namine Arena / Katsune Acorma
EXP:
(201/2000)
status!?:status!? หน่วย HP
cherry882- Advanture Stick
- Status :
Online Offline
จำนวนข้อความ : 710
คำขอบคุณ : 23
Join date : 02/01/2012
: 26
ที่อยู่ : ห้องพักในตึก TSM
Level :
ABG Character Profile
ABG Name: Namine Arena / Katsune Acorma
EXP:
(201/2000)
status!?:status!? หน่วย HP
cherry882- Advanture Stick
- Status :
Online Offline
จำนวนข้อความ : 710
คำขอบคุณ : 23
Join date : 02/01/2012
: 26
ที่อยู่ : ห้องพักในตึก TSM
Level :
ABG Character Profile
ABG Name: Namine Arena / Katsune Acorma
EXP:
(201/2000)
status!?:status!? หน่วย HP
Re: AL studio: Additive life studio สตูดิโอแห่งการสร้างสรรค์
และก็มาอีกตอนละ
cherry882- Advanture Stick
- Status :
Online Offline
จำนวนข้อความ : 710
คำขอบคุณ : 23
Join date : 02/01/2012
: 26
ที่อยู่ : ห้องพักในตึก TSM
Level :
ABG Character Profile
ABG Name: Namine Arena / Katsune Acorma
EXP:
(201/2000)
status!?:status!? หน่วย HP
Re: AL studio: Additive life studio สตูดิโอแห่งการสร้างสรรค์
อีก 1 ตอนที่เสร็จไปรอตามต่อในตอนหน้านะ
cherry882- Advanture Stick
- Status :
Online Offline
จำนวนข้อความ : 710
คำขอบคุณ : 23
Join date : 02/01/2012
: 26
ที่อยู่ : ห้องพักในตึก TSM
Level :
ABG Character Profile
ABG Name: Namine Arena / Katsune Acorma
EXP:
(201/2000)
status!?:status!? หน่วย HP
Similar topics
» [Fl Studio][อวดอาวุธ] ปลั้กอินโปรแกรมแต่งเพลงต่างๆ
» Tawan Studio
» [POND STUDIO]Update+!!!!
» LowClassMan Studio อับงานๆๆๆๆๆๆ
» ซับนรกโดย POND STUDIO
» Tawan Studio
» [POND STUDIO]Update+!!!!
» LowClassMan Studio อับงานๆๆๆๆๆๆ
» ซับนรกโดย POND STUDIO
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|