เรื่อง นําใจที่เราจะไม่ลืมต่อกัน

by pinking555 Sat 13 Nov 2010 - 13:08

จากเมื่อปี ค.ศ.1998 มีชายสติ๊กคนหนึ่งนั่งกินเหล้าอยู่คนเดียว(อย่าเอาอย่างนะ)เป็นชายไปเล่นการพนันก็ถูกหลอก อะไรๆก็โดนหลอกไปหมดจนตัวเองเครียดนัก จึงไปซื้อเหล้ามากินแทนความเครียด ที่อยู่ของเค้าเป็นกระท่อมเล็กๆที่อยู่ในทุ่งนา เค้าทำข้าวเสร็จก็เอาไปให้นายทุน ปรากฏว่าก็ถูกหลอกอีก ที่จิงข้าว1000กิโล จะได้เงินประมาณ54000บาท แต่นายทุนหลอกเป็น10000บาทเท่านั้น แบะได้มีพระราชาองค์หนึ่งได้เฝ้ามองดูชายสติ๊กคนนั้นอย่างใกล้ชิด เพราะอยากเข้าไปช่วยเหลือแต่ท่านพ่อบอกว่าอย่าไปยุ่งกับคนชั้นตําวันๆเจ้าชายองค์นี้ได้แต่นั่งทะเลาะกับท่านพ่อ และวันนี้เป็นวันที่แรงที่สุด "ไอเ***้*" "พ่อเลี้ยงดูมึ*มาตั้งแต่เล็กมึ*มาทำอย่างงึ้ออ"(ต้องขอโทษด้วยนะครับมันเป็นไปตามที่ต้องมียังงี้นะครับ ก็ยังไงทำเซ็นเซอร์ไว้ให้แล้วนะครับ) "ทำไมละพอคนๆนั้นเค้ากำลังลำบากอยู่นะ" "เราเป็นเจ้าชายต้องมีหน้าที่ปกป้องประชาชนสิพ่อ" "พ่อจะทำอะไรก็เอาแต่แบ่งชนชั้น" .......... "อืม..เอาละถ้าลูกอยากทำยังงั้นก็ไปช่วยเค้าสะเถอะ" เจ้าชายรีบวิ่งลงไปจาก ปราสาททันที "นี้คุณมีอะไรให้ผมช่วยมั้ย" "มึ*ไม่ต้องมายุ่งเลยเอาเจ้าชายงี่เง่า"(โง่อีกเนอะ) "ผมมาช่วยคุณนะครับ คุณชื่ออะไรครับ" "คุณมาช่วยผมหรอ...... ผมชื่อ วรนุสนะครับ" พอชายคนนั้นบอกชื่อพระราชาไปเสร็จ ก็มีเสียงเห่เข้ามา ปรากฏว่า ข้าศึกบุกมาต้องทำการตั้งรับ เจ้าชายปกป้องชายคนนั้นอย่างสุดกำลังในที่สุดเจ้าชายก็โดนธนูเข้าไปกลางหน้าอก "เจ้าชายคุณเป็นคนที่ดีที่สุดที่ผมเคยเจอมาแล้ว ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งครับเจ้าชาย" "ข้าไม่ต้องการคำขอบคุณหรอกนะ ผมมีหน้าที่ปกป้องประชาชนทุกคนเท่านี้ก็เพียวพอสำหรับผมแล้ว" "รีบนี้ไป วรนุส รีบหนีไป" วรนุสวิ่งไปพร้อมนําตาของเค้า "ผมจะไม่ลืมบุญคุณของคุณเลยเจ้าชาย"
หลังจากที่สงครามสงบก็ได้มีการทำงานศพ ซึ่ง วรนุสนั้นกลับตะโกนออกมาว่า "ขอบคุณมากครับสำหรับทุกสิ่งที่ให้ผมมา" "ขอบคุณครับ จะให้ผมขอบคุณสักร้อยครั้งยังคงไม่หมดเลย" นําตาเค้าค่อยไหลออกมาจะตาของเค้า

เรื่องนี้สอนอะไรสำหรับในเว็บนี้

Spoiler:

แต่งโดย pinking555
เรียบเรียงโดย ไม่ระบุนาม

by Zenigame Sat 13 Nov 2010 - 16:22

pinking555 พิมพ์ว่า:จากเมื่อปี ค.ศ.1998 มีชายสติ๊กคนหนึ่งนั่งกินเหล้าอยู่คนเดียว(อย่าเอาอย่างนะ)เป็นชายไปเล่นการพนันก็ถูกหลอก อะไรๆก็โดนหลอกไปหมดจนตัวเองเครียดนัก จึงไปซื้อเหล้ามากินแทนความเครียด ที่อยู่ของเค้าเป็นกระท่อมเล็กๆที่อยู่ในทุ่งนา เค้าทำข้าวเสร็จก็เอาไปให้นายทุน ปรากฏว่าก็ถูกหลอกอีก ที่จิงข้าว1000กิโล จะได้เงินประมาณ54000บาท แต่นายทุนหลอกเป็น10000บาทเท่านั้น แบะได้มีพระราชาองค์หนึ่งได้เฝ้ามองดูชายสติ๊กคนนั้นอย่างใกล้ชิด เพราะอยากเข้าไปช่วยเหลือแต่ท่านพ่อบอกว่าอย่าไปยุ่งกับคนชั้นตําวันๆเจ้าชายองค์นี้ได้แต่นั่งทะเลาะกับท่านพ่อ และวันนี้เป็นวันที่แรงที่สุด "ไอเ***้*" "พ่อเลี้ยงดูมึ*มาตั้งแต่เล็กมึ*มาทำอย่างงึ้ออ"(ต้องขอโทษด้วยนะครับมันเป็นไปตามที่ต้องมียังงี้นะครับ ก็ยังไงทำเซ็นเซอร์ไว้ให้แล้วนะครับ) "ทำไมละพอคนๆนั้นเค้ากำลังลำบากอยู่นะ" "เราเป็นเจ้าชายต้องมีหน้าที่ปกป้องประชาชนสิพ่อ" "พ่อจะทำอะไรก็เอาแต่แบ่งชนชั้น" .......... "อืม..เอาละถ้าลูกอยากทำยังงั้นก็ไปช่วยเค้าสะเถอะ" เจ้าชายรีบวิ่งลงไปจาก ปราสาททันที "นี้คุณมีอะไรให้ผมช่วยมั้ย" "มึ*ไม่ต้องมายุ่งเลยเอาเจ้าชายงี่เง่า"(โง่อีกเนอะ) "ผมมาช่วยคุณนะครับ คุณชื่ออะไรครับ" "คุณมาช่วยผมหรอ...... ผมชื่อ วรนุสนะครับ" พอชายคนนั้นบอกชื่อพระราชาไปเสร็จ ก็มีเสียงเห่เข้ามา ปรากฏว่า ข้าศึกบุกมาต้องทำการตั้งรับ เจ้าชายปกป้องชายคนนั้นอย่างสุดกำลังในที่สุดเจ้าชายก็โดนธนูเข้าไปกลางหน้าอก "เจ้าชายคุณเป็นคนที่ดีที่สุดที่ผมเคยเจอมาแล้ว ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งครับเจ้าชาย" "ข้าไม่ต้องการคำขอบคุณหรอกนะ ผมมีหน้าที่ปกป้องประชาชนทุกคนเท่านี้ก็เพียวพอสำหรับผมแล้ว" "รีบนี้ไป วรนุส รีบหนีไป" วรนุสวิ่งไปพร้อมนําตาของเค้า "ผมจะไม่ลืมบุญคุณของคุณเลยเจ้าชาย"
หลังจากที่สงครามสงบก็ได้มีการทำงานศพ ซึ่ง วรนุสนั้นกลับตะโกนออกมาว่า "ขอบคุณมากครับสำหรับทุกสิ่งที่ให้ผมมา" "ขอบคุณครับ จะให้ผมขอบคุณสักร้อยครั้งยังคงไม่หมดเลย" นําตาเค้าค่อยไหลออกมาจะตาของเค้า

เรื่องนี้สอนอะไรสำหรับในเว็บนี้
Spoiler:

แต่งโดย pinking555
เรียบเรียงโดย ไม่ระบุนาม

นิยายดีครับแต่ทำไมต้องเป็นสติ๊ก มิเข้าใจ Question