เเม่มดเเละเเมวขอเธอ........

[nan_flippy@hotmail.com]

ผมอยู่ในกลางป่าที่มีหิมะตกหนักเเละผมหนาวเหลือเกินตอนนี้ผมอยากใคร
สักคนมาช่วยผมตอนนี้ผมคงขยับไม่ได้เเล้วสินะตอนนี้ผมได้ล้มตัวลงนอน
กลางหิมะที่ขาวสะอาดตาเเต่มันช่างหนาวเหลือเกิน.................

" มาอยู่กับข้าสิเจ้าเเมวน้อยเอ๋ย....... "

" เอ๋นั่นเสียงของใคร??!!! "

เมื่อผมได้หันมองไปยังด้านหน้าของผมสิ่งที่ผมนั้นมองเห็นคือหญิงสาวคนหนึ่ง
เธอสวยมากเลยผิวขาวอย่างกับหิมะผมสีดำสนิทกับดวงตาที่กลมโตเเละเเวววาว
สีดำของเธอมันช่างงดงามมากเเละเรียวปากเล็กสีชมพูอ่อนๆของเธอช่างเหมาะ
มากเเละเเก้มที่สีเเดงอ่อนๆช่างเข้ากับผิวของเธอมากเลย

" เจ้าเเมวน้อยเจ้าจะมากลับข้ามั้ย!? "
" นี่เจ้าถามข้ารึ?? "
" ใช่สิจะให้ข้าถามเเมวตัวไหนอีกหล่ะก็เจ้านั่นหล่ะจะมากับข้ามั้ย? "
" ..............อืม "

เมื่อผมได้ตอบรับคำเชิญชวนของเธอไปเเล้วผมยื่นมือให้เธอเเละหลังจากนั้น
เธอก็ดึงผมขึ้นมาเเละจูงมือผมให้ตามเธอไปเมื่อผมเดินไปนั้นผมได้นึกถึงคำ
สั่งที่คนในหมู่บ้านสั่งให้ผมทำคือ"กำจัดเธอทิ้งไปซะเพราะเธอคือเเม่มดร้าย"
เเละหลังจากนั้นพวกเขาก็ปล่อยผมทิ้งที่กลางป่าเพราะพวกเขาไม่กล้าทีจะไป
บ้านของเธอผมไม่รู้นะว่าพวกเขาอยากไล่ผมรึอยากให้ผมฆ่าเธอกันเเน่ผมมัน
เเค่ลูกเเมวเองนะทุกคนก็ใจร้ายทิ้งผมไว้ในป่าได้ลงคอถ้าผมกลับไปได้จะไปงับ
หูคนในหมู่บ้านให้ขาดเลยค่อยดูนะ........................

" ถึงเเล้วเจ้าเเมวน้อย "
" เอ๋??!ครับ "

ผมมาถึงเเล้วสินะที่บ้านของนางหรือ "เเม่มด" จากที่ผมดูเเล้วนางไม่ได้มีอันตราย
เลยนะนางดูใจดีน่ารักดีออกนะเดียวสิไม่ได้ผมต้องฆ่าเธอไม่งั้นผมไม่ได้กับไปหมู่
บ้านเเน่เลยให้ตายสิผมจะทำไงดีเนี้ยผมจะฆ่าลงได้ไงหล่ะที่นี้อ๊ากกกกกกกอยาก
จะบ้าตาย..................

" นี่เจ้าเเมวน้อยหม่ไว้ซะเจ้าจะได้อุ่นขึ้นไงเเละนี่ก็ช็อคโกเเลตร้อนไม่รู้เจ้าชอบมั้ย "
" เอ๋??!ข.....ข...ขขอบคุณครับ "

หลังจากที่ผมได้รับผ้ามาหม่เเล้วเเละจะดื่มสิ่งที่เธอเรียกว่าช็อกโกเเลตร้อนนะ??ถ้าผม
ฟังไม่ผิดผมไม่รู้นะว่ามันคืออะไรรู้เเต่ว่ามันน่าจะเป็นเครื่องดื่มที่นา่กลัวนะเพราะมันสี
ดำน้ำตาลเเปลกๆไงก็ไม่รู้หยึย!!!????ผมดื่มเข้าไปจะตายมั้ยเนี้ยไม่ดื่มเดียวเธอหาว่า
ไม่ไวใจเธอรึป่าวเนี้ยผมจะบ้าเเล้วเอาว่ะดื่มก็ดื่ม...................เฮ้ยอร่อยเเฮะเเถม
มันอุ่นกำลังดีเลยด้วยชอบจังเลยเเฮะ^u^

" ชอบช็อกโกเเลตร้อนสินะเจ้าเเมวน้อย "
" ครับผมชอบมากเลยถึงจะดูสีแปลกๆไปหน่อย "
" เเล้วเจ้าชื่ออะไรรึเจ้าเเมวน้อยข้าลืมถามเลยส่วนข้าหน่ะชื่อโคว "
" ชื่อของผมเหรอครับ......................... "

ผมไม่รู้จะตอบยังไงดีผมไม่มีชื่อผมเป็นเเค่เเมวกำพร้าตัวหนึ่งที่เเม่ผมตายไปตั่งเเต่เด็ก
ต้องดิ้นรนอาศัยหาของกินพวกเศษซากไปวันๆจนวันนี้ผมได้รับโอกาศคือต้องฆ่าเธอเเล้ว
คนในหมู่บ้านจะยอมรับผมเท่านั้นผมจะทำยังไงดีเนี้ยตอนนี้...........

" ว่าไงเจ้ามีชื่ออะไรรึ?? "
" คือว่าผม.......... "
" อย่าบอกนะว่าเจ้าไม่มีชื่อหน่ะ???.......... "
" ครับ............................ "

ผมหน่ะในตอนนี้ได้เเต่นั่งก้มหน้าไม่รู้จะทำอะไรดีผมเริ่มรู้สึกเศร้าขึ้นมาเเล้วว่าจะทำอะไรต่อจาก
นี้ดีนะผมไม่รู้ว่าจะตอบอะไรเธอหรือพูดอะไรกับเธอเอ๋?!!!! ทำไมรู้สึกว่ามีมือมาจับที่หัวผมกัน
นะ??!!!!

" ถ้างั้นเจ้าชื่อเเบล็คเเล้วกันนะเหมาะกับสีขนนายดีนะเเละถ้านายไม่มีที่จะไปมาอยู่กับฉันก็ได้นะ "
" ครับคุณโคว "
" เรียวกโควจังเถอะไม่ต้องเรียกคุณหลอกนะเเบล็ค "
" ครับโควจัง "

ผมในตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกเเล้วหัวใจของผมมันเต้นเเรงมากหน้าผมเริ่มร้อนๆขึ้นมาเเล้วสิเนี้ยหรือว่าผม
............" ตกหลุมรัก " เหรอ บ.....บ....บ้าน่าเเต่ว่าผมน่ะต้องฆ่าโควนะทำไงดีไม่งั้นเราไม่ได้กลับไป
ที่หมู่บ้านเเน่เลยเดวสิเมื่อกี้โควจังบอกว่าไม่มีที่ไปให้มาอยู่กับเธอได้นิเเต่ผมต้องหักหลังพวกเขาสินะคน
ในหมู่บ้านเนี้ยเพราะยังไงซะก็ไม่มีใครสนใจผมอยู่เเล้วนินะผมมันก็เเค่เเมวกำพร้าตัวหนึ่ง....................
ผมตัดสินใจเเล้วผมจะอยู่ที่นี่เพื่อปกป้องโควจังเอง........................................

" ข้าอยู่กับเจ้าได้ใช่มั้ย "
" เอ๋ได้สิจ๊ะเเบล็คคุง^u^ "
" ค.ค...ครับโควจังO/////////////O "

เเละหลังจากนั้นผมก็ได้ไปอยู่กับเธอผมมีความสุขกับทุกวันที่ผ่านมาของผมเธอสอนทุกอย่างให้ผมเเละ
เธอค่อยว่ากล่าวตักเตือนผมเสมอเมื่อผมทำผิดเเละพวกเราสองนั้นอยู่ด้วยกันทุกที่เเละทุกเวลาไม่ว่าเรา
จะทำอะไรก็ตามจนเวลาผ่านไปหลายปีตอนนี้ผมโตขึ้นอายุก้าวเข้า20ปี(ตอนเเรกผมอายุ11ปีเองเเละเธอ
ตอนนี้อายุนาจะประมาณ24ปีเเล้วนะ)วันนี้ก็เป็นวันที่ฝนตกหนักเช่นเคยผมนั่งรับประทานอาหารพร้อมกับเธอ
ผมสังเกตว่าเธอนั้นเหม่อเเละมองออกไปนอกกระจกนะตอนนี้หรือว่าผมจะคิดไปเอง???เเต่ว่าฤดูหนาวหิมะตก
มันยังหนาวไม่พอหรือไงเนี้ยให้ตายสิ..........

" นี่เเบล็คคุง "
" ครับๆOAO?? "
" ถ้าพรุ้งนี้อากาศดีไปเดินเล่นกันมั้ย?! "
" ไปสิถ้าพรุ้งนี้อากาศดีเเน่ๆไปเดินเล่นกันนะครับ "
" จ๊ะเเบล็คคุง^U^ "
" O/////////O....... "
" เป็นอะไรหน้าเเดงๆไม่สบายรึเปล่าจ๊ะ??! "
" ม...ม..ม......ไม่ได้เป็นอะไรครับ=///////////= "

วันต่อมา...

วันนี้อากาศดีอย่างที่คิดจริงด้วยเเฮะจะว่าไปไม่ได้มาเดินเล่นในป่านานเเล้วสินะเราเฮ้ยอากาศสดชื่นเหมือนเดิม
เลยเเฮะเเต่หิมะก็ตกหนาวเหมือนเดินโอ๊ยหนาวเป็นบ้าเลยเเฮะให้ตายสิเนี้ยเอ๋??!!!เสียงอะไรหน่ะ.............

" พวกมันอยู่นั่นพวกเราจัดการมันซะฆ่าพวกมันเลย "
" เเย่เเล้วพวกคนในหมู่บ้านิโควจังหนีไปซะเร็วเข้า "
" ไม่………………… "
" ฆ่าไอเเมวนั่นกับนางเเม่มดซะไอเเมวทรยศตายซะ "

เอ๋อะไรกันเธอวิ่งเข้ามากอดผมไวเเน่เดียวสิผมสั่งให้เธอหนีไปทำไมไม่หนีไปหล่ะไม่นะพวกคนในหมู่บ้านกำลังตรงเข้า
มาเเล้วทำไงดีผมไม่มีทางเลีอกเเล้วนะเเต่ยังไงผมต้องปกป้องให้ได้ถึงเเม้ว่าผมจะต้องตายก็ตามที่............

" แค่กๆ......โอ๊ยมึนหัวจังเลยให้ตายสิเดวเเล้วโควหล่ะ "
" เเค่กๆๆ.......... "
" โคว??!!!! "

หลังจากที่ชาวบ้านทำร้ายพวกเราเเล้วผมเเละเธอหมดสติไปเเละหลังจากที่ผมพื้นขึ้นมาก็พบว่าเธอบาดเจ็บมากกว่าผมอีก
เดียว?!!สินั่นเลือดนิเลือดของโควไม่นะพระเจ้าขออย่าให้เธอเป็นอะไรไปนะข้าขอร้องอย่าให้เธอเป็นอะไรเลยได้โปรดเถอะ
ออย่าให้มันเป็นแบบที่ผมคิดเลย.........................................

" โควทำใจดีๆไว้นะเดียวฉันจะช่วยเธอเอง "
" ไม่เป็นไรเเบล็คฉันเเค่กๆๆ............ "
" เธอไอออกมาเป็นเลือดฉันจะรีบช่วยเธอเดียวนี้หล่ะได้โปรดเธออย่าเป็นอะไรนะเเละเธออย่าจากฉันไปเลย "
" เเบล็คเเค่กๆ.....ฉ..ฉ.....ฉันมีความสุขนะที่ได้อยู่กับเจ้ามันทำให้ทุกวันของข้าไม่เหมือนเมื่อก่อนอีกขอบคุณนะ
ที่อยู่กับข้าและทำให้ข้ามีความสุขลาก่อน.................................... "
" ไม่นะเจ้าอย่าหลับนะถ้าเจ้าหลับตอนนี้เจ้าจะไม่ได้ตื่นขึ้นมาพบกับข้าอีกข้าขอร้องเถอะได้โปรดข้าไม่อยากจะ
ต้องอยู่คนเดียวอีกนะข้ารักเจ้า ข้ารักเจ้า ขอร้องอยู่ด้วยกันกับข้านะเจ้าบอกว่าวันนี้เราจะมาเดินเล่นด้วยกันไม่
ใช่เหรอเจ้าพื้นขึ้นมาตอบข้าสิ........................ "

ผมในตอนนี้รู้ว่าเธอได้จากไปแล้วทำไมกันนะเธอไม่ได้เป็นแม่มดเธอไม่ได้โหดร้ายเลยสักนิดเดียวทำไมกันทำไมไม่เอาผม
ไปแทนเธอทำไมกันตอนนี้น้ำตามากมายที่ออกมาจากตาของผมมันไม่อาจจะหยุดได้เลยน้ำตาใสๆของผมได้หยดลงบนหน้าของ ”โคว” เธอคือคนที่ผมรักที่สุดถ้าเป็นไปได้หล่ะก็ผมจะขอพระผู้เป็นเจ้าถ้าท่านฟังผมอยู่ผมน่ะถ้าชาติหน้านั้นมีจริงผมขอให้ได้เกิดมาพบกับนางอีกได้ไหมพระผู้เป็นเจ้า.........................................

ชาติต่อมา

“ ขอโทษครับเจ็บตรงไหนมั้ย????!! ”
“ ไม่ค่ะฉันไม่เป็นไร ”
“ ครับเอ๋หน้าคุณนี่คุ้นๆนะครับ ”
“ หืมจริงเหรอค่ะ!!? ”
“ จริงครับ ”
“ แต่จะว่าไปฉันก็คุ้นหน้าคุณนะค่ะ ”
“ เหรอครับสงสัยพวกเราคงเคยเจอกันที่ไหนมั้งครับ?? ”
“ คงงั้นค่ะ^u^ ”
“ ผมชื่อ”แบล็ค”ถ้าคุณไม่รังเกียจไปทานข้าวกับผมมั้ยครับ??!! ”
“ ไปค่ะส่วนฉันชื่อ”โคว”ตกลงค่ะฉจะไปทานข้าวกับคุณด้วยค่ะ^u^ ”

.........................
.....................
.................
.............
.........
.....
..
.

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านเเละก็ขออภัยถ้ามีการผิดพลาดหรือตกหล่นเเต่อย่างใด
ข้าพระเจ้านั้นก็ขอโทษล่วงหน้าเเละขอบคุณสำหลับคอมเม้นเเละติชมต่างๆ

"ฉัน ฟ้าหรือฟ้าใส ผู้เเต่ง"

"ในนามปากกา Matha&Mala"

ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ

[ParRoMa]

เขียนผิดน้อยลงนะเนี่ย แต่การเรียบเรียงเนื้อเรื่องยังดูสับสนอยู่
แต่เนื้อเรื่องดูน่ารักมากเลยนะเนี่ย อ่านแล้วโลกเป็นสีชมพู~~ <3

[nan_flippy@hotmail.com]

ก็คือช่วงนี้พี่โลกเป็นสีชมพูนิดหน่อยไม่ได้เป็นสีชมพูมากนะนิดหน่อยจริงๆนะจริงๆ>/////////A/////////<