TSM Break[Thaistickman Break]

[TurkMaster]

Chapter 1
การทรยศ

ณ เมืองCSที่มีสงครามระหว่างกองทัพConditionZeroที่ต่อสู้เพื่อปกป้องชาวเมืองและเพื่ออิสรภาพกับกองทัพBlackCobraกองทัพแห่งความมืดที่มีทั้งอาวุธยุทโธปกรณ์มากมายยากจะต่อกร ทั้ง 2 ฝ่ายได้ทำสงครามกันมานานพอควรโดยที่ฝ่ายCZมีทหารหน่วยเดลต้าฝีมือดีคนหนึ่งชื่อ ROCKIE แต่ทว่าเขาได้ทรยศทุกคนในCZไปแล้วครั้งหนึ่งเพื่อไปอยู่กับPentagonที่เป็นพันธมิตรกับBCเพื่อหาผลประโยชน์ให้กับตนเองและได้กลับมาอยู่CZอีกครั้งโดยที่เขาบอกเลือกความสงบสุขของประชาชนและมิตรภาพของเพื่อนมากกว่า

....................................................
หลายวันถัดมาในพื้นที่สู้รบ....
เสียงปืนดังสนั่นไม่ขาดสายจากการยิงตอบโต้กันระหว่างCZและBC
"........มี.........ใคร.......ได้ยินมั้ยทาง........นี้ขอกำลั.....งเสริมด่......."
"ให้ตายเซ่! เราต้องยันพวกมันไว้อีกนานแค่ไหนเนี่ย!?" ทหารนายหนึ่งพูดขึ้นมาระหว่างหลบหลังที่กำบังเพราะถูกกองกำลังBCยิงถล่ม
"จะไปสู้เรอะ!? ก็จนกว่าความสงบสุขจะกลับมาสู่CSล่ะน่า!" ทหารอีกคนพูดขึ้นมา
"มีพลเรือนติดอยู่ข้างในตึก! ส่งกองกำลังเข้าไปช่วยพวกเขาออกมาเร็ว!" ทหารปืนกลหนักที่ยิงสกัดศัตรูอยู่ตะโกนขึ้นมา
ทหารทั้งหน่วยซึ่งมีจำนวน 3-4 คนได้วิ่งเข้าไปในตึกเพื่อช่วยพลเรือนที่ติดอยู่ข้างในออกมา

อีกทางหนึ่งหน่วยDeltaที่มี ร็อคกี้ เป็นผู้ดูแล ได้บุกเข้าโจมตีคลังอาวุธเล็กๆของBCพร้อมกับเติร์กหัวหน้ากองทัพและมี เพียซ หน่วยโกส 1คนติดตามไป
"ทางนี้ฉันจัดการเอง เติร์ก เพียซ นาย2คนไปอีกทางนะ" ร็อคกี้พูดบอกกับเติร์กและเพียซและให้หน่วยDeltaของตนตามตนไป
แต่ทว่าเมื่อเติร์กและเพียซเคลื่อนที่ยังไม่ถึงห้องควบคุมก็มีการติดต่อมาจากทหารหน่วยDeltaในการควบคุมของร็อคกี้
".......ช่วยด้วย!!....หัวหน้า!!...." เสียงตะโกนของทหารหน่วยDeltaคนหนึ่งดังขึ้นมา
"เกิดอะไรขึ้น!?" เติร์กถามด้วยความร้อนใจ
"ร็อค..กี้.........ทรย......ศ......อ้ากกกก!.............."
"เฮ้....!? เพียซ!รีบไปกันเร็ว!" ทันทีที่สิ้นเสียงจากวิทยุสื่อสารเติร์กกับเพียซก็รีบวิ่งกันไปทางที่ร็อคกี้ไปในเมื่อครู่แต่เมื่อไปถึงก็พบว่า.....
ทหารหน่วยDeltaในสังกัดของร็อคกี้ได้ตายหมดแล้ว.....

"นี่มันอะไรกัน......" เติร์กพูดออกมาเบาๆ
"หัวหน้า! นั่นร็อคกี้!" เพียซรีบตะโกนบอกเติร์กให้หันไปทางร็อคกี้
เติร์กที่เห็นร็อคกี้ยืนโดยมีทหารBCยืนอยู่ข้างหลังพร้อมกับเล็งปืนมาที่ทั้ง2คนถึงกับอึ้งไปในเวลาเดียวกัน
"ร็อคกี้.....นาย..... ไหนว่านายจะต่อสู้ร่วมกับทุกคนเพื่อความสงบสุขของประชาชนกัน!?" เติร์กตะโกนถาม
"ความสงบสุขมันกินไม่ได้ซักหน่อยนี่นา..... คนเรามันต้องเลือกทางเดินที่ดีให้ตัวเองอยู่แล้ว" ร็อคกี้ตอบกลับ
"ละ....แล้วความเป็นเพื่อนของพวกเราล่ะ...." เติร์กถามอีกครั้ง
ร็อคกี้ยิ้มอย่างชั่วร้ายซักพักก่อนจะตอบกลับไปว่า....
"เพื่อนเรอะ..... ฉันไม่ใช่เพื่อนของพวกนาย...ไม่ใช่ทั้งตอนนี้....และไม่เคยเป็น... ฆ่ามันทั้ง2คนซะ" ร็อคกี้หันหลังเดินไปพร้อมกับสั่งให้ทหารBCยิงกระหน่ำใส่เติร์กและเพียซ
"หัวหน้าหลบเร็ว!" เพียซกระโดดคว้าตัวเติร์กไปหลบหลังตู้คอนเทนเนอร์

"ร็อคกี้! ไอคนทรยศ!" เพียซโผล่ออกไปยิงตอบโต้แต่ก็ยิงไปไม่ถึงตัวร็อคกี้จนทหารของBCถอยกลับไป...
เพียซหันกลับมาที่เติร์กที่นั่งก้มหน้ามาตั้งแต่เมื่อครู่.... "หัวหน้า....."
"ร็อคกี้!" จู่ๆเติร์กก็ลุกพรวดขึ้นพร้อมกับจะวิ่งไปเพื่อจะพาร็อคกี้กลับมา
"หัวหน้าไม่!" เพียซรีบดึงตัวเติร์กไว้แล้วกระชากกลับมาที่ตู้คอนเทนเนอร์ "ร็อคกี้มันทรยศเราไปแล้วนะครับ!"
"เพียซปล่อยผม!ผมต้องไปตามตัวร็อคกี้กลับมา!!" เติร์กพูดพร้อมกับดิ้นไปมาแต่ว่าก็ต้องโดนจับกระแทกตู้คอนเทนเนอร์โดยเพียซ
"ต้องให้ร็อคกี้มันทรยศเราอีกซักกี่ครั้งถึงจะพอใจน่ะหัวหน้า!?" เพียซตะโกนขึ้น
"ร็อคกี้ยังช่วยพวกเราแก้แค้นBCได้! พวกคนบริสุทธิที่ไม่รู้เรื่องอะไรกี่คนแล้วที่ต้องตายไปเพราะพวกมัน! รวมถึงพี่ระรินของผม!"
"ผมก็อยู่ในเหตุการณ์ที่พี่ของคุณตายนะหัวหน้า! แต่ความแค้นของคุณมันช่วยให้อะไรดีขึ้นมา!?"
คำพูดของเพียซทำให้เติร์กเถียงอะไรไม่ออก.....
"ถึงจะไม่มีร็อคกี้....แต่คุณก็ยังมีผม....มีทุกๆคนที่พร้อมสละชีวิตเพื่ออิสรภาพของทุกคน" เพียซพูดปลอบขึ้นมา...
"นั่นสินะ..... ผมยังมีทุกคนอยู่นี่นา...."

ทันใดนั้นเสียงติดต่อจากทหารหน่วยต่างๆก็ต่อสายเข้ามา
"หัวหน้า! พวกเรายันมันไว้ไม่ไหวแล้วครับ!"
"ทางนี้กระสุนแทบไม่เหลือแล้วครับ! จะทำยังไงดี!"
"ทุกคนถอยทัพก่อน!" เพียซพูดขึ้นทันทีพร้อมกับหันไปมองเติร์กแล้วทั้ง2ก็พยักหน้าให้กันแล้วถอยทัพกลับ
การรบครั้งนี้CZพ่ายแพ้ยับเยินและได้อพยพไปที่เมืองTSMโดยไม่สามารถรู้ได้เลยว่าคนที่นั่นจะต้อนรับรึไม่.....

To be continued

บ่นเล็กๆน้อยๆโดยคุณน้องหมาไฟ

Spoiler:

[DUKE]

นิยายสนุกสุดๆ~มันแนวดราม่าป่ะเนี่ย
ปล.อยากลงมั้ง.w.

[cherry882]

ขอบอกเลยว่า"ไมมันหนุกยังงี้ฟะ"

รอติดตามตอนต่อไปนะ + อยากแจมจังง่า