ไดอารี่...................

[nan_flippy@hotmail.com]

วันที่ 12 / 1 / 20xx

สวัสดีค่ะไดอารี่ที่รักฉันชื่อเด็กญิง"เเก้วมณี" อายุ 11ปีนี่เป็นครั้งเเรกที่
ฉันเขียนไดอารี่ฉันเลยยังไม่ค่อยรู้ว่าจะเขียนอะไรดีที่ฉันเขียนไดอารี่
เพราะ"ครูเเก้ม"ค่ะครูเขาเป็นครูสอนพิเศษที่บ้านฉันค่ะไดอารี่คงสงสัยสินะค่ะ
ว่าทำไมฉันถึงไม่ไปโรงเรียนเเบบนักเรียนคนอื่นเพราะว่าฉันเดินไม่ได้ค่ะ
ฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จึงทำให้ฉันเสียขาทั้ง2ข้างไปเเละก็คุณเเม่ของ
ฉันในคืนนั้นด้วยเเต่ไม่เป็นไรค่ะไดอารี่เพราะว่าฉันยังเหลือคุณพ่ออยู่ทั้งคนค่ะ
เเละก็ฉันลืมบอกไปค่ะว่าที่ฉันเขียนไดอารี่นี่เพราะว่าครูเเก้มบอกว่าไดอารี่คือ
การเขียนหรือจดบันทึกชีวิตประจำวันค่ะเเต่ครูเเก้มบอกว่าเราไม่จำเป็นต้องจด
ทุกวันก็ได้ค่ะจดฉะเพราะช่วงที่เรามีความสุขหรือว่าอยากจดจำสิ่งเหล่านั้นก็พอ
ค่ะตอนนี้ฉันคงเขียนเเค่นี้ก่อนค่ะไดอารี่ฉันต้องไปนอนเเล้วค่ะเเล้วเจอกันใหม่นะค่ะ



วันที่ 20 / 1 / 20xx

สวัสดีค่ะไดอารี่ที่รักตอนนี้ก็ดึกมากเเล้วค่ะฉันค่อนข้างง่วงนิดๆค่ะไดอารี่วันนี้ฉันมีความ
สุขมากเลยค่ะไดอารี่เพราะอะไรรู้มันค่ัเพราะว่าวันนี้พ่อฉันมาเซอร์ไพรวันเกิดฉันค่ะเเละก็
ท่านซื้อคอมพิมเตอร์เครื่องใหม่มาให้ฉันด้วยค่ะฉันดีใจมากเลยค่ะที่ได้เจอท่านเพราะว่า
เราไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยๆหลอกค่ะไดอารี่ปีหนึ่งหนูเจอกับท่าน 3-4ครั้งเองมั้งค่ะเอาเป็นว่า
ฉันได้เจอกับท่านฉันก็ดีใจเเล้วค่ะฉันไม่ต้องการของอะไรมากหลอกค่ะเเค่เจอท่านก็พอใจ
แล้วค่ะไดอารี่เฮ้ย~~~ ตอนนี้มันก็ดึกมาเเล้วค่ะฉันไปนอนก่อนนะค่ะไดอารี่เเล้วเจอกันใหม่นะ
ค่ะไดอารี่ที่รัก



วันที่ 11 / 3 / 20xx

สวัสดีอีกครั้งค่ะไดอารี่ที่รักขอโทษนะค่ะที่ไม่ได้เขียนซะนานเลยค่ะพอดีฉันต้องเข้าห้องผ่า
ตัดค่ะเเละก็ต้องฉายรังสีรักษาโรคมะเร็งหน่ะค่ะตอนนี้ผมฉันก็เริ่มร่วงพอสมควรเเล้วค่ะและก็เเขน
ซ้ายฉันมันเริ่มไม่มีความรู้สึกอะไรเเล้วค่ะพอขยับนิ้วได้นิดหน่อยค่ะแฮะๆ......... วันนี้ก็เป็นวันที่น่าเบื่อนิดหน่อย
ค่ะคุณไดอารี่เเละก็วันนี้ที่จริงคุณพ่อของฉันจะมาหาที่โรงพยาบานด้วยค่ะเเต่ว่าท่านนั้นมาไม่ได้ค่ะ
ไดอารี่เพราะว่าท่านนั้นติดธุระต้องประชุมด่วนที่ต่างประเทศค่ะไดอารี่เฮ้ย........... ฉันไม่เศร้าหลอกนะค่ะ
ที่คุณพ่อมาไม่ได้ท่านติดธุระนี่ค่ะทำไงเนอะไดอารี่อ๊ะ??!! นางพยาบาลมาไล่เเล้วค่ะฉันต้องไป
นอนเเล้วค่ะไดอารี่ฉัวหวังว่าสักวันฉันคงได้อยู่กับคุณพ่อนะค่ะตอนนี้ฉันนอนก่อนนะค่ะบายค่ะไดอารี่
เเล้วเจอกันใหม่ค่ะ

.................
.............
........
....
..
.


หลังจากที่ชายคนหนึ่งได้ปิดสมุดสีฟ้าอ่อนๆเขาถึงกับต้องร้องไห้ออกมาโดยไม่สนใจสายตา
ของผู้คนที่เดินผ่านไปมาเเละชายอีกคนเป็นพ่อบ้านที่อยู่ข้างชายคนนั้นจึงกล่าวว่า

พ่อบ้าน : คุณหนูเขาฝากสมุดเล่มนี้ให้คุณขอรับเเละก็นี่เช็ดเงินจำนวน 10ล้าน
บาทที่เราตกลงกันไว้ขอรับ

ชายอีกคน : ผ....ผ...ผมไม่ต้องการเงินนี่เเล้วครับคุณพ่อบ้านที่จริงผมไม่ควรได้รับมันด้วยซ้ำไป
ผมมันคนหลอกล่วงผมหลอกคุณหนูมาตลอดว่าเป็นคุณพ่อของคุณหนูทั้งที่จริงเเล้ว
คุณท่านนั้นเสียชีวิตหลังจากประสบอุบัติเหตุได้เพียงสองวันผมไม่สมควรที่จะได้เงินนี่

ผู้ชายคนนั้นกล่าวด้วยน้ำตาพร้อมทั้งกอดไดอารี่สี่ฟ้าอ่อนๆของเด็กหญิงเเก้วมณีไว้

พ่อบ้าน : ผมรู้ไว้ก่อนเเล้วขอรับเเต่คุณทำสัญญากับคุณท่านไว้เเล้วว่าจะดูเเลคุณหนูเเก้วมณีจนถึงที่สุด
เหมือนกับคุณครูเเก้วด้วยตอนที่คุณครูเเก้มได้เงินไปเธอก็ปฎิติเสธเช่นกันเเต่ว่าเราทำสัญญา
กันไว้เเล้วนะขอรับคุณครูเเก้วจึงต้องรับเงินไปเเต่เธอก็ไม่ได้ใช้มันเธอบริจารให้สถานสงเคราะห์เด็ก
หมดทุกบาทคุณเองก็ควรรับไว้นะขอรับเพราะคุณทำสัญญากับเราไว้เเล้วสัญญาต้องเป็นสัญญา
คุณจะเอาเงินนี่ไปทำอะไรก็ได้เเล้วเเต่คุณนะขอรับ...............

เมื่อพ่อบ้านนั้นกล่าวเสร็จชายอีกคนจึงรับเงินไปเเละขอไดอารี่ของแก้วมณีไปด้วยเเละเขาไม่คิดจะใช้เงินที่ได้มา
เขาบริจารเงินทั้งหมดให้สถานสงเคราะห์เช่นเดียวกับคุณครูเเก้มเเละเขาก็หวังไว้ว่าคุณหนูเเก้วมณีคงให้อภัยเขา
ที่ต้องหลอกว่าเป็นพ่อของเธอเเละเขาก็ขอให้คุณหนูมีความสุขบนสวรรค์กับนายหญิงเเละคุณท่าน
.........................
.....................
.................
.............
.........
.....
..
.

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านเเละก็ขออภัยถ้ามีการผิดพลาดหรือตกหล่นเเต่อย่างใด
ข้าพระเจ้านั้นก็ขอโทษล่วงหน้าเเละขอบคุณสำหลับคอมเม้นเเละติชมต่างๆ

"ฉัน ฟ้าหรือฟ้าใส ผู้เเต่ง"

"ในนามปากกา Matha&Mala"

ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ

[cherry882]

ซึ้งง่า~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~// T-T นอนร้องไห้+อ่านต่อ

[Zeron]

Mirai Nikki บันทึกลับ เกมล่าอณาคต

[ParRoMa]

ซึ้งใจ ;w;

[nan_flippy@hotmail.com]

โอ้นี่เพลงจังมาอ่านอีกรอบเลยรึเนี้ยซึ้งใจจัง  
//ซับน้าตาให้คุณเชอร์รี่

[cherry882]

/me หลับคากองน้ำตาไปแบ้ว